بررسی عوامل مرتبط خود درمانی با دارو در دانشجویان دانشگاه های ایران: مرور نظام مند

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 375

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_380

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

مقدمه: خود درمانی با دارو، جزء مهمی از رفتار پزشکی افراد است که طی آن بیمار سعی می کند مشکلات مربوط به سلامت خود را، خود کنترل و مداوا کند. با توجه به شیوع رو به افزایش مصرف خودسرانه دارو، مطالعه حاضر با هدف تعیین دلایل خود درمانی و ارتباط آن با سن و جنس در بین دانشجویان دانشگاه های ایران انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری، با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی نظیر SID ، Pubmed ، Magiran و به کارگیری واژگان کلیدی خود درمانی، دارو و دانشجویان مقالات مرتبط با موضوع شناسایی شد و 22 مقاله از سال های تا 2017 مورد بررسی قرار گرفت که از 12 مقاله در این مطالعه مروری بهره کامل گرفته شد. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه مقاله واجد شرایط نشان داد، خودرمانی در زنان نسبت به مردان بیشتر می باشد. همچنین بیشترین علت خوددرمانی تب و سردرد، تجویز نسخه مشابه از سوی پزشک، استفاده قبلی از دارو و بهبودی علایم بود. بیشترین داروهای مورد استفاده در خوددرمانی نیز به مسکن، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی اختصاص داشت. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای خود درمانی با دارو در بین دانشجویان، لازم است ضمن توجه بیشتر به آموزش مداوم و ارتقای فرهنگ مصرف دارو، افزایش دسترسی آسان به خدمات پزشکی از جمله تقویت جایگاه پزشک خانواده، رفتار پزشکی مردم بخصوص قشر جوان و آسیب پذیر دانشجو را تصحیح کرد و انگیزه آنان را نسبت به درمان اصولی بیماری ها افزایش داد.

Authors

فاطمه واعظ

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

محمد دانشمند

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

میلاد غریب

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

وحید رحمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران