بررسی بهبود توضیحی نسبت های مالی در پیش بینی ورشکستگی با تفکیک صنایع

هدف اصلی در این در این پژوهش بررسی تاثیر نسبت های مالی در پیش بینی ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و همچنین بررسی تاثیر نسبت های مالی در پیش بینی ورشکستگی در صنایع مختلف و مقایسه آن ها می باشد. بنابراین موضوع پژوهش در قالب سه فرضیه اصلی آزمون گردید. جامعه آماری تحقیق، کلیه شرکتهای تولیدی پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1385 لغایت انتهای سال 1395 می باشد نمونه مورد بررسی تحقیق، مشتمل بر 80 شرکت در شش صنعت که با استفاده از روش حذف سیستماتیک انتخاب گردید. در این پژوهش از 15نسبت مالی و از ماده141 قانون تجارت برای بررسی بحران مالی شرکت ها استفاده گردیده است. جهت آزمون فرضیه از روش همبستگی بین متغیرها و معادلات رگرسیون چند متغیره از طریق مدل لجستیک و جهت مقایسه ضرایب تعیین تعدیل شده مدل ها در صنایع مختلف از آزمون z کرامر استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر نسبت های مالی در پیش بینی ورشکستگی و تاثیر متفاوت نسبت های مالی در صنایع مختلف بود همچنین توان توضیحی نسبت های مالی در پیش بینی ورشکستگی در صنایع غذایی به جز قند و شکر و صنعت خودرو بیشترین مقدار و در صنعت شیمیایی کمترین مقدار را دارا می باشد.

Keywords:

پیش بینی ورشکستگی , نسبت های مالی , توان توضیحی , تفکیک صنایع