در نظامهای حقوقی جهان قتل نفس از جمله جرایمی است که با واکنش شدید قانون و دستگاه قضایی کشورها و اعمال مجازات مرتکب همراه است و این به دلیل مورد احترام بودن خون انسانهاست. از طرفی دیگر در شریعت وفقه اسلامی افرادی وجود دارند که به عنوان مهدورالدم شناخته شده و به لحاظ زوال حرمت خون این دسته از افراد ، ریختن خون آنها مباح دانسته شده است. در قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 و در ماده 302 و تبصره های آن ، قانونگزار موارد و مصادیق
اشخاص مهدورالدم را احصاء نموده که مبتنی بر
مبانی فقهی و نظرات علما و فقهای اسلام می باشد. با توجه به صلاحیت خاص و انحصاری دستگاه قضایی در رسیدگی به جرایم ارتکابی در تمامی مراحل تعقیب، محاکمه و مجازات مرتکبین جرایم ولحاظ اصول کلی حقوقی همچون اصل قانونی بودن جرم و مجازاتها واصل برایت و حق افراد در دفاع از خود، و نیز نظرات بسیاری از علمای اسلام بر
لزوم اذن امام در اعمال مجازات و حدود شرعی، هیچکس مجاز و مختار به
اجرای حدود و مجازاتها و ارتکاب به قتل نفس افراد با تصور و اعتقاد به مهدورالدم بودن آنها نبوده و در صورت ارتکاب مستوجب مجازات مقرر قانونی همچون
قصاص و تعزیر می باشد