از آنجا که اصل و ریشه ی هر انسانی
مادر وی است، بنابراین
مادر می تواند اصلی ترین و کلیدی ترین نقش را در تربیت فرزندان پویا و سالم ایجاد کند. کودک سرمایه اصلی شخصیت خویش را از
مادر خود دریافت می کند و تنها به واسطه تربیت صحیح و اصولی است که می تواند در مسیر رشد و تکامل انسانی گام بردارد. نقش مادری مهارتی است که در وجود زن نهاده شده است که غفلت و اشتباه درآن موجب فساد و تباهی جامعه و مراقبت از آن جامعه ای سالم و خیرخواه و پویا پدید می آورد. مقاله حاضر سعی دارد به بررسی؛ مبانی
تربیت دینی برگرفته از تعالیم اسلامی و آموزه های نصوص دینی در فرایند رشد
فرزند بپردازد. و همچنین با بررسی ضرورت نقش
مادر در رشد دینی فرزند، امور و مصادیقی را که در شکل گیری صحیح شخصیت
فرزند نقش موثری دارند را؛ تبیین کند. این تحقیق با مطالعه منابع روایی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای به روش تحلیلی- توصیفی انجام گرفته است. و در پی این است که نشان دهد
مادر موفق علاوه بر مهربانی و از خوگذشتگی که لازمه مادری است به خصایص مهمی از جمله آگاهی به روش ها و سبک های
فرزند پروری صحیح دینی و اسلامی نیاز مبرم دارد. و تربیت
فرزند براساس دین آن جنبه از تربیت است که انسان را با وظایف و شرایع دینی آشنا و مبانی اعتقادی وی را مستحکم کند و او را عامل به فروع دین و معتقد به اصول بار آورد. و همچنین فطرت الهی و انسانی او را بارور سازد و برنامه هایی را در جهت آسان سازی رشد دینی ارایه می دهد.