تحلیل کارایی انرژی در مدل های بافت شهری اقلیم گرم و خشک، نمونه موردی: شهر اصفهان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 637

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIAS-7-13_007

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397

Abstract:

از جمله مهمترین عناصر تاثیرگذار بر مصرف انرژی در بخش ساختمان، می توان به شرایط اجتماعی و اقتصادی،فرهنگ مصرف انرژی، ویژگی های جغرافیایی و اقلیمی شهر، نقش شهر، کارایی سیست مهای تامین و مصرف انرژیو ویژگی های کالبد یفضایی ساختمان ها و بافت های مسکونی اشاره کرد که در این میان فرم شهری، به میزان قابلتوجهی امکان کاهش مصرف انرژی را از طریق برنامه ریزی و طراحی فراهم می سازد. رهیافت کارایی انرژی به عنوانیکی از اهرم های تقویت پایداری بوم شناختی، از جمله ابعاد اصلی پنجگانه توسعه پایدار به شمار می آید که با هدفکاهش رشد تقاضای انرژی، تقلیل قابل توجه مصرف سوخت های فسیلی و به دنبال آن، افزایش عرضه انرژی سالمهمراه است. لذا با بهره گیری از این رویکرد در فرایند طراحی مجموعه های ساختمانی و بافت های شهری، می توانکمک شایانی به بهبود وضعیت بهره وری انرژی در بخش ساختمان نمود. پژوهش پیش رو با ترکیب روش هایتوصیفی تحلیلی، مطالعات گونه شناختی، ترسیم و شبیه سازی مدل ها، به دنبال تحلیل 8 گونه فرم ساختمانی قالبدر دوره های تاریخی شهر اصفهان و 4 الگوی بلوک شهری، از منظر کارایی انرژی است. به این منظور، با استفادهاز شبیه سازی، ارتباط مابین متغیرهای تحقیق مشخصه های کالبدی و فضایی فرم شهری (فرم ساختمانی و بلوکشهری) و میزان مصرف انرژی (انرژی مصرفی جهت گرمایش، سرمایش و روشنایی) در هریک از الگوهای پیشنهادی،مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، الگوی بهینه توده گذاری ساختمان های مسکونی به شدتتحت تاثیر عوامل مورفولوژکی همچون همجواری ها، فرم، ابعاد و الگوی ساختمان، الگوی بلوک بندی و نیز ساختارفضایی شبکه ارتباطی است که در این میان، نقش الگوی ساختمان و ساختار شبکه ارتباطی پررنگ تر است. لذا به کمکشبیه سازی مصرف انرژی، پیش از اجرای طرح و یا در مرحله ارایه گزینه های پیشنهادی، می توان به فرم های بهینه دراجزا (ساختمان های منفرد) و ترکیب های شهری (بافت های مسکونی) دست یافت.

Authors

مریم فرخی

پژوهشگر دوره دکتری طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا

محمدسعید ایزدی

استادیار، گروه طراحی شهری، دانشگاه بوعلی سینا

مهرداد کریمی مشاور

استادیار، گروه معماری، دانشگاه بوعلی سینا