بررسی تاثیر ارزش های فردی مدل شوارتز بر کارآفرینی (مطالعه موردی: بانک صندوق کارآفرینی امید استان اصفهان)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,475

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WJEM-4-1_006

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397

Abstract:

زمینه و هدف: در مطالعات کارآفرینی، رویکردهای متعددی نظیر رویکردهای روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی جامعه مورد توجه محققان قرار گرفته که هر یک، تاثیر عوامل گوناگونی را برکار آفرینی بررسی نمودهاند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ارزشهای فردی شوارتز برکارآفرینی در کارآفرینی امید" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%B5%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%82%20%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A2%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%86%DB%8C%20%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF/">صندوق کارآفرینی امید استان اصفهان انجام گردید.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی- پیمایشی با ماهیت کاربردی و با رویکرد علی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه متقاضیان وام کارآفرینی صندوق امید اصفهان و تعداد نمونه شامل 110 نفر بود که با استفاده از فرمول کفایت داده ها برای معادلات ساختاری محاسبه گردید. ابزار تحقیق، پرسشنامه استاندارد شده بر اساس ارزشهای فردی شوارتز بود که پس از تایید روایی و پایایی آن مورد استفاده قرار گرفت. تعیین روایی پرسشنامه ها با استفاده از روش محتوایی و تعیین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برای کلیه متغیرها از 79 / 0 تا 87 / 0 برآورد گردید. برای بررسی فرضیات از روش معادلات ساختاری در نرم افزار Smart Pls3 استفاده شد.یافته ها: ارزش های فردی شوارتز شامل خیرخواهی، امنیت، قدرت، موفقیت، برانگیختگی، لذتطلبی، خوداتکایی و جهانگرایی بر کارآفرینی تاثیر داشته و قدرت پیش بینی آن را دارد. همچنین متغیر قدرت، دارای بیشترین تاثیر و متغیرهای همنوایی و سنتگرایی بر کارآفرینی متقاضیان وام صندوق امید اصفهان تاثیری ندارند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه ارزشها از طریق نهادهای اجتماعی مانند خانواده، حکومت، مدرسه، رسانه، نهادهای مذهبی و اجتماعی وارد ساختار شخصیتی نوجوانان می شود، پیشنهاد می گردد عوامل موثر نامبرده از طریق این نهادها از کودکی و نوجوانی در افراد نهادینه و تقویت شوند.

Authors

مهدی رجبی

استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران

محمدرضا منصوری

کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران