تعیین سطوح سازگاری روانی - اجتماعی بر اساس سبک های مقابله ای و جهت گیری مذهبی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه و هدف: عوامل مختلفی در کاهش روند بیماری مولتیپل اسکلروزیس MS می تواند دخیل باشد و بیمار مبتلا را در فرآیند بیماری کمک نماید ازاین رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری روانی- اجتماعی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس MS بر اساس مولفه های سبک های مقابله ای و جهت گیری مذهبی شکل گرفته است. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی و در زمره پژوهش های همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به MS می باشند که در سه ماهه اول سال 1391 به انجمن های شهر تهران مراجعه کرده اند و نمونه شامل 100 بیمار مبتلا به MS حداقل 19 سال و بدون اختلال روان پزشکی به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هایسبک های مقابله لازاروس و فولکمن، مقیاس سازگاری روانی و اجتماعی دروگییتس و جهت گیری مذهبی آلپورت استفاده شد.برای تحلیل داده های پژوهش از ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میان جهت گیری مذهبی و سازش روان شناختی روابط مثبت و معنادار P<0/01 و همچنین سبک مقابله مسیله مدار به صورت مثبت و سبک مقابله متمرکز بر هیجان به صورت منفی P<0/05 معنادار و سازگاری با بیماری را در بیماران مبتلا به MS را پیش بینی می کنند نتیجه گیری: با توجه به نتایج میتوان استنباط کرد که جهت گیری مذهبی و راهبردهای مقابله ای بر سازگاری با بیماری در بیماران مبتلا به MS رابطه دارند.

Keywords:

سبک های مقابله ای , جهت گیری مذهبی , مولتیپل اسکلروزیس , سازش روان شناختی