سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

شیوع هیپاتیت C در زندانیان ایرانی 1395-1380: یک مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز

Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 522

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_ZANKO-19-60_001

Index date: 27 November 2018

شیوع هیپاتیت C در زندانیان ایرانی 1395-1380: یک مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز abstract

زمینه و هدف: زندان ها یکی از مهم ترین مکان های ابتلا و انتقال هیپاتیت C هستند. هدف این مطالعه مرورسی سیستماتیک و متاآنالیز بر شیوع هیپاتیت C در زندانیان ایران می باشد. مواد و روش کار: فرآیند جستجو در پایگاه های بین المللی Medline (PubMed) Scupos و Science Direct و Google Scholar و پایگاه های ایرانی SID, Magiran با استفاده از کلید وازه های فارسی هیپاتیت C، زندانیان ایران و وازه های انگلیسی معادل آن ها شامل prisoners Iran Hepatitis C ترکیبات احتمالی در زبان های فارسی و انگلیسی برای بازه زمانی 1380 تا 1395 انجام شد. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسی و تحلیل داده ها در نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis انجام شد. یافته ها: از کل مقالات یافت شده تعداد 11 مقاله شرایط ورود به آنالیز را داشتند. شیوع کلی هیپاتیت C در زندانیان ایران 18/6 درصد 27/1-12/4 درصد: حدود اطمینان 95% به دست آمد، بیش ترین شیوع هیپاتیت C در زندانیان رشت با 45/4 درصد 40/9-5 درصد: حدود اطمینان 95% (12) و کم ترین شیوع هیپاتیت C در زندانیان اصفهان با 7/4 درصد 12/5-4/2 درصد: حدود اطمینان 95% به دست آمد. (19) نتیجه گیری: با توجه به اینکه شیوع هیپاتیت C در زندان های ایران بالا بوده لذا توصیه می گردد تا مسیولیت و سیاست گزاران سلامت به پیشگیری و کنترل این بیماری در زندان ها توجه بیشتری نشان دهند.

شیوع هیپاتیت C در زندانیان ایرانی 1395-1380: یک مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز Keywords:

شیوع هیپاتیت C در زندانیان ایرانی 1395-1380: یک مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز authors

مسعود محمدی

گروه پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ایران

مسعود میرزایی

مرکز تحقیقات بیماری های قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ایران

حسنعلی محمودی کهنی

مرکز تحقیقات دیابت دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ایران

حسین زاهدنزاد

گروه روان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ایران