مرجان ها جانوران دریایی از رده آنتوزوآ (Anthozoa) و شاخه کنیداریا (Cnidaria) متشکل از پولیپ های متراکم هستند که هرکدام از آن ها به صورت انفرادی به همراه جلبکی به نام زوگزانتلا ادامه حیات دارند. آن ها موجوداتی ظریف، حساس، شکننده و آسیب پذیرند و به هنگام جابجایی در صورت عدم رعایت احتیاط لازم احتمال شکستن و مرگ و میر آن ها بسیار بال است. یکی از دشوارترین بخش کار انتقال
مرجان ها، جابجایی آن ها به محل جدید به منظور احیاء دوباره و ادامه حیاط است. توسعه این آبزی به دلیل ارزش بالای آن ها درمحیط های زیست دریایی بسیار مهم می باشند. در اجرای طرح توسعه اسکله شهید بهشتی تعداد زیادی از
مرجان های دریایی در معرض خطر نابودی قرار گرفته بودند. لازم بود برای نجات آن ها به مکان مناسب دیگری اقدام شود. عدم امکان جابجایی
مرجان ها با سلامتی کامل با روش های قبلی در جهان، به فکر و اندیشه ابداع و اختراع دستگاه جدید انتقال به نام حامل
مرجان (Coral carrier) با امکان جابجایی با سلامتی بیشتر مدنظر قرار گرفت. در اواخر سال 1390 بررسی آن منتج به طراحی و ساخت وسیله ای مناسب برای اولین بار در جهان شد. در مدت چهل و پنج روز تعداد 18000 عدد از
مرجان ها به مکان مناسبی منتقل شدند. نتایج انتقال
مرجان ها با دستگاه سبد
مرجان (Carrier Basket) که در دیگر کشورها استفاده می شوند مقایسه گردید. این بررسی نشان داد
مرجان هایی که توسط دستگاه سبد
مرجان و دستگاه حامل
مرجان جابجا شده بودند به ترتیب 34 و 76 درصد سالم در حین عملیات به مقصد منتقل شده بودند و پس از یک سال مطالعه 26 و 92 درصد به ترتیب فوق سالم بودند. تجزیه وتحلیل آماری در سطح احتمال 0/05 نشان داد تعداد
مرجان هایی که سالم منتقل شده بودند، در حالت های فوق دارای اختلاف معنی داری هستند. بدین معنی که دستگاه حامل
مرجان هم تعداد درصد
مرجان های سالم بیشتری را منتقل و پس از یک سال مطالعه درصد سلامتی بیشتری بقاء داشتند. با توجه به کارایی دستگاه ابداعی حامل
مرجان و اطمینان از عملکرد آن در انتقال
مرجان ها این دستگاه می تواند جایگزین مناسبی برای دستگاه سبد
مرجان باشد.