لزوم اصلاح زمین های کم مقاومت، برای ساخت سازه های مختلف بر روی آنها موجب شد تا روش های ویژه ای جهت بهسازی سطحی و عمقی این نوع زمین ها مورد استفاده قرار گیرند. یکی از این روش ها، اصلاحخاک به وسیله ستون های سنگی است که برای اصلاح و بهسازی محدوده وسیعی از خاک های ریزدانه و خاک های ماسه ای سست کاربرد دارد. به طور کلی هدف از اجرای ستون های سنگی، افزایش ظرفیت باربریو کاهش نشست پذیری پی است. روش تسلیح خاک با ستون های سنگی، مبتنی بر تعویض 15 الی 35 درصد از حجم خاک نامناسب به وسیله حفر چاه هایی با قطر، عمق و فاصله معین از یکدیگر و پر کردن چاه ها با ماسه یا شن یا سنگریزه و متراکم نمودن آنها به صورت ستون های قایم می باشد. از جمله مشکلات و محدودیت های ستون های سنگی می توان به مقاومت برشی کم و نیز مقاومت کم آنها در برابر انبساط جانبی در خاک های بسیار سست به دلیل عدم تامین محصور شدگی کافی از سوی خاک اطراف اشاره کرد. در این مقاله ستون های سنگی مسلح شده با
ژیوسنتیک و غیر مسلح با تکیه بر مطالعات محققین مختلف و نیز در نظر گرفتن اثر پارامترهای مختلف خاک مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این بررسی ها نشان داده است که ستون های سنگی مسلح شده، ظرفیت باربری و مقاومت برشی بیشتری نسبت به ستون های سنگی غیرمسلح دارند و نشست آنها نسبت به ستون های سنگی غیرمسلح کمتر است.