بسیاری از طرح های نوسازی بافت های فرسوده شهری که در طول چند دهه گذشته تهیه شده، به علل مختلف ناکارآمد بوده، محقق نشده یا درصد جزیی از آن اجرا شده و چنانچه اجرا شده اند، پیامدهای فرهنگی واجتماعی موثری دربر نداشته و بعضا دارای پیامدهای منفی بوده است. دانشمندان و مسیولین امور شهری و همچنین مختصصان و کارشناسان مسایل شهری سالهاست که جهت بهسازی ونوسازی و
بازآفرینی بافت قدیم و فرسوده شهرها تلاش نموده و راهکار هایی را نیزارایه نموده اند . اصلی ترین و مهمترین هدف و راهبرد اساس جهت مداخله برای بهسازی و
بازآفرینی بافت کهن و فرسوده شهری ، بازگرداندن این مجموعه به چرخه زندگی شهری است . در این پروژه به بررسی و
بازآفرینی بافت فرسوده محله هاشمی شهر تهران پرداخته ایم و با تجزیه وتحلیل وضعیت کنونی بافت ،سعی درارایه پیشنهاد های کارا و عملی جهت
بازآفرینی این محدوده از
بافت فرسوده شهرتهران داریم . روش تحقیق دراین پروژه توصیفی – تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها اسنادی – پیمایشی است که جهت تجزیه و تحلیل داده ها پرسشنامه ای تهیه گردید و با استفاده از روش نمونه گیری کوکران ، پرسشنامه دربین 400 خانوار محدوده مورد مطالعه توزیع گردید . همچنین از مدل تحلیلی swot نیز جعت بررسی نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدهایی که پیش روی
بازآفرینی بافت فرسوده محله هاشمی قرار دارد ، استفاده شد . بنابرین با توجه به مطالعات و تجزیه وتحلیل های صورت گرفته آنچه ازنتیجه این مبانی گرفته می شود آن است که ،
بازآفرینی بافت های فرسوده شهری، بی تردید نیازمند اجرای پروژه های مختلفی به منظور ارتقای وضعیت محیطی ،اقتصادی واجتماعی است و اجرای این پروژه ها بدون مشارکت مردمی ممکن نخواهد بود . نتیجه ی این روند بی شک ارتقای تحقق پذیری پروژه ها به دلیل رعایت هم زمان شاخص های مشارکت پذیری ،اقتصادی و محیطی خواهد بود .