حقوق شهروندی افراد دارای معلوللیت و گردشگری در دسترس در هزاره سوم

تبعیض و نابرابری همواره و در تمامی اعصار از مسایل و رنج های انسان بوده است، حقوق شهروندی که در بردارنده حق و تکلیف است، به برابری انسان ها و عدالت توجه کرده است. هر شهروند دارای حقوق انسانی و اساسی است، معلولین نیز به عنوان انسان، دارای حقوق انسانی می باشند. افراد دارای معلولیت فرصت های محدود تری برای فعالیت های گردشگری دارند، این ضعف می تواند نشات گرفته از ناتوانی جسمی یا ذهنی این افراد و یا عملکرد ضعیف دولت و صنعت گردشگری باشد. در صحنه جهانی قوانین و مقرراتی تصویب شده است که با هدف برابری همگان تاکید ویژه ای بر حقوق افراد دارای معلولیت دارند تا بتوان به شکلی این نابرابری را کاهش داد و رشد صنعت گردشگری و قابلیت دسترسی برای تمامی افراد فراهم شود. این مطالعه ی توصیفی و کتابخانه ای از طریق نکته برداری و مطالعه اسناد کتابخانه ای، تعاریف، تحلیل ها و نظریه پردازی در خصوص مفاهیم شهروندی و گردشگری در دسترس صورت گرفته است. نتایجی که از این پژوهش حاصل شد، شهروندی را وصفی عادلانه و غیرقابل سلب برای همه احاد جامعه می داند. عواملی از جمله محدودیت ها، موانع سفر و تصمیم گیری، از عوامل موثر بر مشارکت معلولان در فعالیت های گردشگری است. قوانین، نشان دهنده تعهدات سیاسی و اخلاقی دولت ها برای برابرسازی فرصت-های افراد معلول می باشد. گردشگری قابل دسترس که رکن اساسی سیاست گذاری های گردشگری پایدار است با افزایش قابلیت دسترسی و تسهیل آن فرصت حضور همه ی افراد جامعه را فراهم می کند و مدینه فاضله را به واقعیت نزدیکتر می کند.

Keywords:

افراد دارای معلولیت , حقوق شهروندی , گردشگری در دسترس , هزاره سوم