نقش شبکه های اجتماعی در توسعه طبیعت گردی

گردشگری به عنوان یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی جهان شناخته میشود. در تقسیم بندی مهمترین منابع درآمدزایی در جهان، گردشگری در رتبه سوم قرار دارد. اقتصاد تک محصولی ایران دلیل مناسبی برای گسترش گردشگری به جهت تنوع بخشی در اقتصاد است. یکی از شاخه های روبه رشد گردشگری، طبیعت گردی است که در یک تعریف کلی گسترش توریسم بر مبنای مسیولیت پذیری در برابر محیط زیست است. گوناگونی اقلیم و جاذبه های منحصربه فرد طبیعی موجود در ایران قابلیت بسیار بالایی برای جذب گردشگران طبیعت از سراسر جهان دارد و بستر سودآوری را فراهم میکند. این مقاله برای پاسخ به این پرسش نگارش یافته است: چگونه میتوان از ظرفیتهای شبکه های اجتماعی در توسعه طبیعتگردی استفاده کرد برای پاسخ به این پرسش به مرور مقالات پیشین پرداخته شد. باتوجه به بررسی مقالات و مطالعات پیشین میتوان نتیجه گرفت که شبکه های اجتماعی یکی از مهمترین ابزارها برای نمود یافتن اثرات جهانی شدن است و نسل جوان در ایران بیشترین کاربران فضای مجازی هستند. کاربران این شبکه ها از طریق گسترش ارتباطات خود به اشتراک گذاری علاقه مندی ها، اطلاعات و محتوا میپردازند. شبکه های اجتماعی را میتوان به عنوان یکی از ابزارهای بازاریابی برای توسعه طبیعتگردی معرفی کرد که میتوان از آن برای فعالیتهای تبلیغاتی، فروش و مدیریت روابط با مشتریان استفاده کرد. شبکه های اجتماعی این امکان را برای طبیعت گردان فراهم میکنند که به حجم انبوهی از اطلاعات و خدمات درخصوص تورهای متنوع گردشگری، جاذبه های تاریخی، فرهنگی و طبیعی، امکانات حمل و نقل، مراکز اقامتگاهی، پیش خرید تسهیلات و نظایر آن دسترسی داشته باشند. یکی از کارکردهای ضروری و مهم شبکه های اجتماعی انتشار فیلم و عکس طبیعتگردان است که موجب معرفی ظرفیت های طبیعت گردی ایران میشود و بر انتخاب مقصد تاثیر مستقیم دارد. موفقیت و شکست سیاستگذاریهای گردشگری در ایران ناشی از برهمکنش دو متغیر اعتماد و ریسک است که شبکه های اجتماعی در زمینه ی محتوای گردشگری بر این دو متغیر تاثیر میگذارد.

نقش شبکه های اجتماعی در توسعه طبیعت گردی Keywords:

رسانه های اجتماعی , شبکه های اجتماعی , گردشگری , طبیعت گردی