بررسی رابطه یادگیری غیررسمی و خودکارآمدی تحصیلی (مطالعه موردی: دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان آستارا)

تعلیم و تربیت غیررسمی می تواند زمینه توسعه انسانی و رشد اقتصادی و اجتماعی جوامع را فراهم سازد با توجه به اینکه حجم زیادى از یادگیری ها از نوع یادگیرى غیررسمى است پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه یادگیری غیررسمی و خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش بررسی: تحقیق حاضر، توصیفی بر اساس منطق نتیجه کاربردی، و برای تعیین رابطه بین متغییرها از روش همبستگی و با استفاده از استراتژی پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری در این تحقیق عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر مقاطع پایه پنجم و ششم ابتدایی مدرسه لطف الهی (2) شهرستان آستارا در سال تحصیلی 97-96 که بر اساس آمار بدست آمده به تعداد 64 نفر گزارش گردید. و بر اساس فرمول کوکران با نمونه گیری تصادفی طبقه بندی با ابزار پرسشنامه داده ها گردآوری شدند. یافته ها: نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه مستقیم و معناداری را بین یادگیری غیررسمی و ابعادش (یادگیری از طریق انجام فعالیت های کاری، یادگیری از طریق تعاملات اجتماعی و یادگیری از طریق آموزش و انتشارات) با خودکارآمدی تحصیلی نشان داد (سطح معنی داری P<0.01). نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق یادگیری غیررسمی رابطه مستقیمی با خودکارآمدی تحصیلی دارد که این نتایج ضرورت برنامه ریزی دقیق جهت افزایش یادگیری غیررسمی را آشکار می کند

Keywords:

یادگیری غیررسمی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان