مفهوم شناسی تعبیر صالح المومنین در قرآن و تحلیل آراء مفسران و مترجمان پیرامون آن

واژه صالح المومنین در چهارمین آیه از سوره تحریم ﴿... فان الله هو مولاه و جبریل و صالح المومنین و الملایکه بعد ذلک ظهیر﴾ حاکی از منزلت و جایگاه ویژه ای است که خداوند آن را برای بهترین و شایسته ترین شخصیت بعد از پیامبر قرار داده است. روایات شیعی و نیز بسیاری از روایات عامه، مصداق این شخصیت را تنها، حضرت علی (ع) دانسته اند. البته برخی از مفسران عامه به بهانه قرایت یکسان این واژه در دو حالت مفرد و جمع به شکل صالح المومنین و صالحوا المومنین بر این اعتقادند که این واژه در اصل، جمع بوده و حرف واو پایانی آن در رسم المصحف، حذف گردیده است و به دنبال این دیدگاه، بسیاری از مفسران شیعه و همچنینمترجمان قرآن، این واژه را به شکل جمع تفسیر و ترجمه کرده اند. این مقاله به اثبات این نکته پرداخته که ترکیب اضافی واژه صالح المومنین در این آیه قطعا مفرد و تنها دارای یک مصداق متعین است.

مفهوم شناسی تعبیر صالح المومنین در قرآن و تحلیل آراء مفسران و مترجمان پیرامون آن Keywords:

قرآن , حضرت علی (ع) , صالح المومنین , تفسیر , سوره تحریم , رسم المصحف