امضاء دیجیتال نوعی
رمزنگاری نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی نا امن ارسال میشود، یک
امضاء دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد میتواند برای شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا ادعای شخص فرستنده را باور کند. امضاهای دیجیتال در بسیاری از جنبهها مشابه امضاهای سنتی دستی هستند. امضاء تولید شده از پیام مشخص و ثابت هنگامی که توسط کلید عمومی مورد بررسی قرار میگیرد فقط در مورد همان پیام ارسالی میتواند عمل تطبیق را صورت دهد و در مورد هر پیام متفاوت و خاص میباشد . شرکت های ارایه دهنده راهکارهای
امضاء دیجیتال مثلDocuSign از پروتکل خاصی به نام PKI پیروی میکنند. وقتی امضاکننده سندی را به صورت
الکترونیک امضا میکند، این امضا با استفاده از کلید خصوصی امضاکننده ایجاد میشود. فرد امضاکننده همیشه این کلید خصوصی را به صورت امن نزد خودش نگه میدارد. این الگوریتم ریاضی مثل یک رمزنگار عمل میکند و سند امضا شده را به فرم رمزگذاری شده که به آن هش (hash)گفته میشود در میآورد.