حفاظت ازمحیط زیست و منابع طبیعی با مدیریت سبز منابع انسانی

در دهه اخیر، بحران های زیست محیطی حیات انسان و سایر موجودات برروی کره خاکی را به خطر انداخته است. واقعیت این است که مدیریت سبز در بسیاری از کشورها به خصوص درکشورهای درحال توسعه هم چون ایران نه تنها به واسطه قوانین، بلکه به واسطه تمهیدات اداری نظیر دستورات اداری، استانداردهای فنی و ... به وجود می آید. بر اساس تجربیات موجود مدیریت سبز تنها در صورتی موثر است که سازمان، افراد مناسب با مهارت ها و شایستگی های مناسب را در اختیار داشته باشد. موفقیت و کارایی در هر نوآوری سبز و محیط زیستی، به توانایی دانش و اندیشه منابع انسانی بستگی دارد. برای رسیدن به این توانایی متغیرهایی وجود دارد که در حیطه دانش مدیریت سبز منابع انسانی مطرح می گردد. در این مقاله مبانی نظری مدیریت سبز منابع انسانی با مروری بر منابع منتشر شده در ایران و جهان تبیین گشته و سپس ارتباط آن با مدیریت سبز و توسعه پایدار در محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این مقاله، بیان اهمیت نقش موثر مشارکت های مردمی در حفاظت از منابع طبیعی و جلوگیری از ایجاد آلودگی در محیط زیست با رویکرد آموزش محیط زیست و کمک به درک بهتر چارچوب های مدیریت سبز منابع انسانی می باشد. در انتهای مقاله نیز تجربه شرکت فوجیتسو که در حوزه مدیریت سبز منابع انسانی فعالیت داشته و موفقیت هایی کسب کرده است به صورت خلاصه بیان می شود.

Keywords:

مدیریت سبز , محیط زیست , منابع انسانی , توسعه پایدار