بایسته های حقوقی اعتبار بخشی به تراکنش های الکترونیکی

استفاده از ارتباطات الکترونیکی در انجام معاملات، ماهیت روابط حقوقی و قواعد عمومیو اختصاصی حاکم بر قراردادها را تغییر نمی دهد. با این همه ویژگی های فضای سایبر ومحیط های الکترونیکی، تدوین قواعد جدیدی را ایجاب کرده که به دوری طرفین قرارداداز همدیگر یا ماهیت غیر مادی این روابط از یک سو و جنبه تعاملی آن از سوی دیگرمربوط می شود. این ویژگی ها ایجاب می کند در آنچه بویژه به موضوع اعتبار بخشی بهتراکنش های الکترونیکی مربوط می شود قبل از همه مفهوم این قبیل تراکنش ها و اهمیتقواعد حقوقی ناظر بر آن تبیین شود. در وهله بعدی احراز هویت طرفین معاملاتالکترونیکی با بهره گیری از امضا و گواهی الکترونیکی و شرایط اساسی صحت معاملاتالکترونیکی از جمله رضا، اهلیت و قانونی بودن موضوع آنها ضرورت دارد. بعلاوه، برایاینکه انعقاد قرارداد با بهره گیری از داده پیام بلحاظ حقوقی معتبر شناخته شود، برابریکارکردی بین نوشته ها و امضای کاغذی با نوشته ها و امضای الکترونیکی و استثنایات آنو نیز برابری کارکردی بین ایجاب و قبول سنتی و ایجاب و قبول الکترونیکی باید موردشناسایی قرار گیرد. سرانجام زمانی که ارایه اصل و سابقه الکترونیکی ضرورت دارد بایدشرایط ارایه آن مشخص شود.

Keywords:

تراکنش های الکترونیکی , هویت الکترونیکی , رضا , اهلیت , موضوع قرارداد , امضای الکترونیکی , نوشته الکترونیکی , گواهی الکترونیکی , اصل وسوابق الکترونیکی , ایجاب وقبول