بررسی بیومکانیک پای چرخیده به داخل و خارج در حرکت فرود بر روی یک پا و حداکثر گشتاور عضلات تحتانی

حرکت فرود تک پا از جمله حرکات ورزشی متداول است که احتمال آسیب دیدگی اندام تحتانی در آن زیاد است. با وجود این، بیومکانیک این حرکت کمتر مورد توجه قرار گرفته است، بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه الگوی فعالیت عضلات اندام تحتانی در مراحل قبل و بعد از ورود تک پا بوده و محاسبه حداکثر گشتاور عضلات تحتانی می باشد. بیومکانیک لیگامنت متقاطع قدامی زانو از منظرهای مختلفی مطالعه شده است که شامل مشاهده آناتومیکی، هستند تیوری های متعددی ACL و اندازه گیری جابجایی ACL مدل سازی ریاضی طی اندازه گیری نیرو را توضیح می دهند که می توان آن ها را به عوامل درونی شامل فاصله کم بین دو ACL سبب شناسی آسیب ضعیف، شلی فیزیولوژیکی عمومی، اثر هورمونی و ناهنجاری اندام تحتانی و ACL کندیل استخوان ران عوامل خارجی شامل تقابل غیر طبیعی عضله چهار سر رانی به همسترینگ، کنترل عصبی عضلانی تغییر یافته، سطح تقابل کفش با زمین بازی، زمین بازی و سبک بازی ورزشکار تقسیم کرد. حداکثر گشتاور عضلات اندام تحتانی با تقسیم بر وزن ضرب در طول قد آزمودنی و حداکثر نیروی خلفی عکس العمل زمین با تقسیم بر وزن آزمودنی همسان سازی شد. حداکثر نیروی خلفی عکس العمل زمین معادل نیروی برشی قدامی زانو و ACL در نظر گرفته شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون اعمال فشار بر چند متغیر انجام گرفت. با توجه به نتایج تحقیق، در حین فرود تک پا، نقش عضلات همسترینگ و چهار سر ران به ترتیب به عنوان عضله حمایت کننده ACL ( ACL آگونیست) و عضله اعمال کننده فشار بر ACL ( ACL آنتاگونیست) مشخص شد، همچنین نقش عضله نعلی به عنوان همکار با عضله همسترینگ به عنوان آگونیست ACL مشخص گردید.

Keywords:

بیومکانیک زانو , گشتاور فرود یک پا , عضلات تحتانی