ارزیابی کمی و بهینه سازی پارامترهای اثرگذار بر خواص مکانیکی و ریولوژیکی بتن های قلیا فعال سرباره ای

در این تحقیق، پارامترهای تاثیرگذار بر روی مقاومت فشاری و خواص ریولوژیکی (عمدتا تنش تسلیم) بتن قلیا فعال سرباره ای مورد مطالعه آزمایشگاهی و تحلیل آماری قرار گرفته اند. متغیرهای نسبت وزنی آب به مواد چسباننده، نسبت وزنی محلول فعال کننده به سرباره و غلظت محلول هیدروکسید سدیم در ابتدا به عنوان پارامترهای اولیه تحقیق مبنای طراحی مخلوط ها قرار گرفتند. در مجموع 75 طرح مخلوط با در نظر گرفتن پنج سطح برای نسبت وزنی آب به مواد چسباننده (0/35، 0/38، 0/40، 0/41 و 0/43)، سه سطح برای غلظت محلول هیدروکسید سدیم ( 11/25، 15 و 18/75 مولار) و پنج سطح برای نسبت وزنی محلول فعال کننده به سرباره (0/25، 0/35، 0/45، 0/50 و 0/55) ساخته شد. آزمایش اسلامپ یا جریان اسلامپ (حسب میزان غلظت مخلوط های تازه بدست آمده) بر روی بتن تازه هر طرح صورت پذیرفته و نتایج به دست آمده با استفاده از مدل های موجود به تنش تسلیم تبدیل شدند. نمونه های قالب گیری شده پس از 28 روز عمل آوری مستغرق مورد آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفتند. نتایج بدست آمده توسط نرم افزارMinitab مورد تحلیل آماری قرار گرفته اند و در آنالیزهای آماری صورت گرفته مشخص گردید که پارامترهای غلظت کل محلول فعال کننده، مدول محلول فعال کننده (نسبت مولی SiO2 به Na 2O) و نسبت حجمی محلول به سرباره متغیرهای تعیین کننده تغییرات در تنش تسلیم و مقاومت فشاری می باشند.. نتایج تحلیل ها نشان دهنده آن است که مدول محلول فعال کننده حداقل در بازه مورد مطالعه تاثیر محسوسی بر مقاومت فشاری نمونه ها و تنش تسلیم بتن تازه نمی گذارد. همچنین مشخص گردید که نسبت حجمی محلول به سرباره رابطه معکوس و غلظت محلول فعال کننده رابطه مستقیم با مقاومت فشاری بتن های ساخته شده دارند. همچنین تحلیل های آماری نشانگر این امر می باشند که با افزایش هر یک از این دو متغیر اخیر تنش تسلیم بتن کاهش می یابد. مدل های آماری بدست آمده از دقت بسیار بالایی در پیش بینی مقاومت فشاری و تنش تسیلم برخوردار بوده و جهت بهینه سازی یا هدف گذاری مقاومت فشاری و غلظت بتن قلیا فعال بخوبی قابل استفاده می باشند.