کاهش التهاب و فعالیت آستروسیت ها در موشهای صرعی درمان شده با آربوتین

مقدمه: بررسی مطالعات متعدد نشان می دهد که التهاب نقش مهمی را در ایجاد بیماری صرع ایفا می کند. در سالهای اخیر استفاده از ترکیبات گیاهی با خواص ضد التهابی همچون آربوتین، در کاهش علایم صرع افزایش یافته است. در این مطلعه برانیم تا به بررسی اثر آربوتین بر عملکرد حافظه فضایی و سطح التهاب در مدل کیندلینگ شیمیایی ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) بپردازیم .مواد و روش ها: آربوتین در دوزهای 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی، ده روز قبل از شروع تزریق PTZ به موشهای نژاد NMRI تزریق شد و تا یک ساعت قبل از تزریق PTZ ادامه یافت. مراحل تشنجی، زمان شروع و طول مدت حملات تونیک –کلونیک ومیوکلونیک جهت بررسی اثرات ضد تشنجی آربوتین مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اتمام تزریقات PTZ، بافت مغز خارج و جهت بررسی میزان بیان GFAP به عنوان مارکر آستروسیت ها توسط تکنیک qRT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. جهت تایید داده های حاصل از qRT-PCR ، رنگامیزی ایمونوهیستوفلورسنت علیه GFAP بر روی برش-های بافتی انجام گرفت.یافته ها: نتایج حاصله نشان می دهد که آربوتین موجب کاهش مراحل تشنجی در موشهای کیندل شده گشت . همچنین میزان بیان آستروسیت و فعالیت آن در موشهای دریافت کننده آربوتین نسبت به گروه دریافت کننده سالین کاهش معناداری یافت.بحث و نتیجه گیری: آربوتین می تواند موجب تعدیل رفتارهای تشنجی و کاهش سطح فعالیت آستروسیت-ها در موشهای کیندل شده توسط PTZ گردد.

Keywords:

آربوتین , آستروسیت , رفتار تشنجی , ضد تشنج , پنتیلن تترازول