بررسی اثر بخشی درمان راه حل محور بر خودپذیری زوجین دچار تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان

پژوهش حاضر بدنبال بررسی اثر بخشی درمان راه حل محور بر خودپذیری زوجین دچار تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان در سال 1397 می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره مرکز بهداشت منطقه 2 شهرکرمان در سه ماهه بهار در سال 1397می باشد.نمونه پژوهش حاضر شامل60 زن که به شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس ازجامعه مورد مطالعه انتخاب شدند وبه صورت تصادفی دردوگروه آزمایش وکنترل قرارگرفتند. سپس برنامه مداخلاتی،شامل یک برنامه آموزشی90 دقیقه ای 8)جلسه)،توسط مشاوربرای زوجین گروه آزمایش اجرا×گردید. نتایج باستفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که از نظر خودپذیری تفاوت معنی داری بین گروه های آموزش و کنترل وجود داشت - p> 0/05) مقدار) و نمره تعدیل شده خودپذیری گروه آزمایش، پس از درمان گروهی راهحل محور بالاتر از گروه کنترل بود

Keywords:

درمان راه حل محور , خودپذیری , تعارضات زناشویی