بررسی اثربخشی مهارت های زندگی برنگرش های ناکارآمد و خودکار آمدی شغلی پرستاران دچارفرسودگی شغلی بیمارستان شفا شهرستان کرمان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مهارتهای زندگی برنگرشهای ناکارآمدوخودکارآمدی شغلی پرستاران دچارفرسودگی شغلی بیمارستان شفاشهرکرمان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شهر کرمان بود. نمونه آماری شامل 40 نفر از پرستاران در در دو گروه کنترل(20 نفر) و آزمایش(20 نفر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک، پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ را پر کردند. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که بین نگرش های ناکارآمد و فرسودگی شغلی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی می تواند در کاهش نگرش های ناکارآمد و افزایش خودکارآمدی شغلی پرستاران دچار فرسودگی شغلی موثر باشد.

Keywords:

مهارت های زندگی , نگرش های ناکارآمد , خودکارآمدی شغلی , فرسودگی شغلی , پرستاران