استفاده ازالگوریتم شبکه های عصبی مصنوعی و شبکه های بهینه سازی شده با الگوریتم ژنتیک به منظور بودجه بندی (بررسی موردی سازمان تامین اجتماعی )

با وجود اینکه طبق ماده 138 قانون برنامه چهارم، و ماده 219 قانون برنامه پنجم توسعه ایران، به منظور استقرار نظام بودجه ریزی عملیاتی، دولت موظف است زمینه های لازم را برای تهیه بودجه به روش عملیاتی در کلیه دستگاه های اجرایی فراهم آورد، تاکنون با گذشت یک دهه این مهم تحقق پیدا نکرده است. تحقیقات پیشین نشان دادهاند که در نظامهای بودجه ریزی، نقش افراد و معانی و اداراکات ذهنی آنها نباید نادیده گرفته شود. چرا که اگر با رویکرد تفسیری به بودجه بنگریم، بودجه ریزی به مثابه یک پدیده اجتماعی ست که از طریق تعامل کنشگران اجتماعی تولید و بازتولید میشود. بررسی مطالعات داخلی حاکی ازین است که برخلاف توجهی که از این منظر به بودجه ریزی در بافتهایی غیر از ایران شده است، مطالعات داخلی بر تحقیقات کم6یدر زمینه بود جهریزی متمرکز بوده اند.با توجه به اهمیت مسیله و در راستای بهبود وضعیت بودجه ریزی در کشور، در تحقیق حاضر هدف پیشبینی هزینه ها با استفاده ازرویکرد شبکه های عصبی مصنوعی است , این پژوهش به مطالعه موردی در سازمان تامین اجتماعی پرداخته است . متغیرمستقل دراین تحقیق هزینه سال جاری ومتغیروابسته روند گذشته هزینه ها بوده است.به همین منظور،متغیرهای مربوط برای شرکت تامین اجتماعی وبه مدت11سال گردآوری شده است. خروجیهای حاصل از تخمین شبکه های عصبی مصنوعی و شبکه های بهینه سازی شده با الگوریتم ژنتیک و نتایج حاصل از تخمین با استفاده از این روشها، بیانگر تایید فرضیات تحقیق میباشد. همچنین، شبکه مزبور دارای کمترین خطا نسبت به دیگر شبکه های طراحی شده است.

Keywords:

بودجه بندی , شبکه های عصبی مصنوعی , الگوریتم ژنتیک