بررسی فراوانی مشخصه های گفتاری آسیب دیده در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و میزان استفاده ی آن ها از خدمات گفتاردرمانی در شهر اهواز

سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس و اختلالات ارتباطی ناشی از آن منجر به محدودیت های متعدد در زندگی روزمره می گردد. هدف از این مطالعه بررسی مشخصه های گفتاری آسیب دیده در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس همراه با گفتار فلجی شهر اهواز و میزان استفاده ی آن ها از خدمات گفتاردرمانی بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 102 نفر از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس تک زبانه ی شهر اهواز با استفاده از ارزیابی های ادارکی توسط آسیب شناس گفتار و زبان انجام شد. علاوه بر این اطلاعات مربوط به میزان استفاده از خدمات گفتاردرمانی با مراجعه به کیلینک های گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی اهواز و پرسش از بیماران ثبت شد. تحلیل اطلاعات در این پژوهش از طریق آمار توصیفی- تحلیلی از جمله آزمون کای اسکویر، تی دو نمونه ی مستقل، جداول میانگین و انحراف معیار با استفاد از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 انجاد شد. یافته ها: خشونت صدا (6 / 94 درصد)، لرزش صوتی (75 درصد)، صوت همراه با تلاش و تقلا (2 / 73 درصد)، حرکات متناوب کند و نامنظم (9 / 69 درصد)، یکنواختی بلندی (7 / 60 درصد) و تولید نادقیق همخوان ها (8 / 51 درصد) بیشترین علایم گفتاری مشاهده شده در این افراد بوده است. از تعداد 102 نفر بیمار مورد بررسی 9 / 3% از آن ها از خدمات گفتاردرمانی استفاده می نمودند.نتیجه گیری: طبق مشخصه های گفتاری که در این بیماران آسیب دیده بود بروز مشکلات گفتاری به ترتیب بیشتر در حوزه ی آواسازی، تولید، ویژگی های زبرزنجیری و تشدید به دلیل بدعملکردی حنجره، فقدان حرکات ظریف حنجره ای، حرکات آهسته و نادقیق زبان، اختلال در عملکرد مخچه و همچنین نقش در کنترل تنفسی بوده است. همچنین نتایج نشان داد میزان قابل توجهی از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (1 / 96 درصد) از خدمات مناسب برای مشکلات ارتباطی خود بهره مند نمی شوند.

Keywords:

مالتیپل اسکلروزیس , گفتارفلجی , فراوانی , گفتاردرمانی