گرم کردن پلاسما با امواج برنشتاین الکترونی از طریق واگردانی امواج عادی و فراعادی در لایه UHR

یکی از راههای گرم کردن پلاسمای محصور شده به روش مغناطیسی، تابانیدن امواج رادیویی در باره میکروموج به داخل پلاسما با فرکانسی برابر فرکانس پلاسما ( wp = wRF) است. امروزه گرم کردن پلاسمای همجوشی با چگالی بالا از طریق تشدید سیکلوترونی الکترون (ECRH توسط امواج برنشتاین الکترونی (EBWs مورد توجه قرار گرفته است. کاربرد امواج الکترومغناطیسی عادی (mode-0) و فراعادی ( X - mode) در این زمینه به(فرمول درمتن مقاله)محدود می شود ( wc فرکانس زاویه ای سیکلوترونی الکترون است چرا که به مرکز پلاسما دست نمی یابند و بنابراین پاسخگوی پلاسماهای خیلی چگال که در مرکز پلاسما وجود دارد ( wp<موج برنشتاین الکترونی واگردانیده می شود، برداشته شده است. مسیله مهم در فرآیند واگردانی مد، محاسبه ضریب واگردانی مد بهینه است که به شدت نسبت به چگالی حساس می باشد. این حساسیت خود را در پارامتر بادن (p) و مقیاس طول چگالی( Ln) در لایه تشدیدی دورگه بالا (UHR) نشان می دهد. از این رو انتخاب مقیاس طول چگالی مناسب اهمیت ویژه ای در بازدهی واگردانی مد دارد. با انجام محاسبات برای توکامک MAST با میدان مغناطیسی 0 / 475T در مرکز پلاسما واگردانی مد بهینه را در (٪72 / 5 - ) Ln = 4 / 94cm به دست آوردیم، که به معنای لزوم تنظیم ویژگیهای فنی دستگاه برای این مقیاس طول چگالی است.

Keywords:

گرم کردن پلاسما , تشدید سیکلوترونی الکترون , موج عادی , موج فراعادی , تشدید دورگه بالا , موج برنشتاین الکترونی , واگردانی مد