رویکرد حقوق بین الملل در خصوص تبلیغات خصمانه برای جنگ (پروپاگاندا)

به دنبال توسعه فناوری ها ارتباطی، کشورها به تدریج متوجه نقش مافوق تصور تبلیغات درجهت دادن به افکار افراد در برابر مناسبات جهانی شدند. از همین رو در طول تاریخ، کشورها وافراد اقدام به انتشار تبلیغات خصمانه یا پروپاگاندا کردند تا جهانیان را به ضرورت یابشردوستانه بودن اقدامات خصمانه خود متقاعد سازند. در همین خصوص، به طور ویژه ازتبلیغات خصمانه برای تحریک به مخاصمه مسلحانه به مراتب استفاده شده است که نمونه هایآن را در تجاوز آمریکا به عراق، قضیه اوکراین و تبلیغات گروهک تروریستی داعش شاهد بودیم.هدف از این مقاله، تبیین ابعاد و جایگاه تبلیغات خصمانه برای جنگ در حقوف بین الملل بهروش تحلیلی- توصیفی است. بررسی قواعد و مقررات حقوق بین الملل نشان می دهدکه برخلاف تصور عموم، تبلیغات خصمانه در عرصه حقوق بین الملل، بارها مورد اشاره قرار گرفته و محکومشده است. مهمترین نمونه آن در بند 1 ماده 20 میثاق حقوق مدنی و سیاسی به چشممی خورد. در همین زمینه، رویه قضایی و قطعنامه های سازمان های بین المللی نیز شاهد اینمدعاست. به سبب اهمیت مقابله با این فرایند رو به رشد، لازم است رویکرد حقوق بین الملل درخصوص تبلیغات خصمانه برای جنگ به تفصیل بررسی شود.

Keywords:

آزادی بیان , تبلیغات خصمانه , حقوق بین الملل , میثاق حقوق مدنی و سیاسی , مخاصمه مسلحانه