اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علایم افسردگی و کیفیت زندگی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی فعالسازی رفتاری بر کاهش علایم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی انجام شد. تعداد 44 نفر از دانشجویان مبتلا به افسردگی پس از احراز شرایط پژوهش، انتخاب و در دو گروه درمان فعالسازی رفتاری 24 نفر و کنترل 24 نفر گماشته شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه درمان فعالسازی رفتاری را دریافت کرد. شرکت کنندگان مقیاس افسردگی بک BDI-IIو پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت WHOQOL-BREF را در سه مرحله پیشآزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. یافته های پژوهش نشان داد که درمان فعالسازی رفتاری روی کاهش نشانه های افسردگی اثربخش است اما روی کیفت زندگی تاثیر معنیداری نداشت. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، درمان فعالسازی رفتاری به شیوه ی گروهی بر کاهش نشانه های افسردگی در دانشجویان موثر است. نتایج این پژوهش می- تواند برای متخصصان بالینی و مشاوران در مراکز مشاوره دانشگاهی تلویحات کاربردی داشته باشد

Keywords:

فعال سازی رفتاری , افسردگی , کیفیت زندگی