تنبیه شدید کودکان و نوجوانان در قبال انجام رفتار نامطلوب ممکن است موقتا به حذف آن رفتار در کودک بینجامد ولی در بیشتر مواقع به بروز رفتارهای جبرانی انتقام جویانه و ضد اجتماعی می گردد و یا مشکلات هیجانی دیگری را به بار می آورد در حالی که
تشویق و تقویت رفتار مثبت کودکان، سبب شکل گیری عادات مطلوب در آنان می شود به طوری که انواع
تشویق مستقیم، عملکرد دانش آموز را تقویت می نماید و همچنین روش های غیر مستقیم تشویق، نیز باعث افزایش کارایی دانش آموزان می گردد. در این پژوهش نمونه مورد مطالعه 120 نفر از دبیران و مربیان تربیتی مدارس دوره اول متوسطه شهرستان کرج می باشد که از تعداد کل مدارس متوسطه اول موجود تعداد 60 نفر معلم و 60 نفر مربی تربیتی به تصادف انتخاب شده و اقدام به پاسخ دادن به پرسشنامه تاثیر
تشویق بر
یادگیری نمودند و به این نتیجه رسیدیم که
تشویق وسیله مناسب برای پیشرفت امر تعلیم و تربیت است و همچنین
تشویق توسط کسانی انجام شود که مورد احترام دانش آموزان هستند و اجرای
تشویق درکلاس برای افزایش
یادگیری مناسب است و اکثر معلمین و مربیان تربیتی از
تشویق برای
پیشرفت تحصیلی استفاده می کنند و
تشویق در حضور دانش آموزان موثرتر از
تشویق بدون حضور دانش آموزان است و
تشویق می تواند یک عامل بسیار مهم در به کار انداختن ابتکار عمل در دانش آموزان باشد و
تشویق موجب جرات دانش آموزان برای حل مسایل می شود و
تشویق در حضور والدین موجب افزایش
پیشرفت تحصیلی آنها می شود و
تشویق دانش آموزان موجب علاقه دانش آموزان به درس می شود و همچنین
تشویق یک نوع احترام گذاشتن به دانش آموزان می باشد و محبت معلم به دانش آموزان یک
تشویق بسیار موثر است و توجه به رفتار و مطلوب دانش آموزان باعث تقویت رفتار او می شود و
تشویق بهتر است بیشتر به صورت گروهی انجام شود و همچنین
تشویق مستقیم دانش آموزان نسبت به
تشویق غیر مستقیم در
پیشرفت تحصیلی اثر بیشتری دارد و
تشویق موثر مستلزم رعایت حدود و اندازه و اصول است.