پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر براساس سبک دلبستگی و ویژگی های شخصیتی در دانشجویان پسر دانشگاه پیام نور

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی میزان گرایش به مصرف مواد مخدر براساس متغیرهای سبک دلبستگی و پنج عامل شخصیتی بوده است. بدین منظور 100 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه پیام نور شهر لردگان اطریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های گرایش به مصرف مواد گلپرور، سبک دلبستگی هازن وشیور و پنج عامل شخصیت نیو مورد سنجش واقع شدند. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده است و داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss21 تجزیه وتحلیل شدند. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان می دهد که بین سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی با گرایش به مصرف مواد، رابطه منفی معنادار و بین سبک دلبستگی کل و سبک دوسوگرا با گرایش به مصرف مواد، رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین بین چهار عامل شخصیتی ( روان نژندی، برونگرایی، باز به تجربه بودن وتوافق پذیری ) با گرایش به مصرف مواد، رابطه مثبت معنادار و بین نمره شخصیت به طور کلی و عامل شخصیتی وظیفه شناسی با گرایش به مصرف مواد، رابطه منفی معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره هم نشان دادکه حدود 26 درصد از تغییرات متغیر ملاک ( گرایش به مصرف مواد) توسط متغیرهای مستقل ( سبک های دلبستگی و شخصیت)، پیش بینی می شود.

پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر براساس سبک دلبستگی و ویژگی های شخصیتی در دانشجویان پسر دانشگاه پیام نور Keywords:

گرایش به مصرف مواد , شخصیت , سبک های دلبستگی , دانشجویان