اثر سایبان مصنوعی بر زندهمانی نهال های داغداغان در فصل رویش اول

درخت داغداغان بومی نواحی مدیترانه، بردبار نسبت به شرایط سخت رویشگاهی و با توان تولید چوب مرغوب صنعتی، مناسب برای توسعه جنگلکاری میباشد. با توجه به نقش مهمی که اجرای تیمار سایبان مصنوعی در نهالستانهای جنگلی دارد، در پژوهش حاضر تاثیر این تیمار بر زنده مانی نهالهای داغداغان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 450 نونهال گلدانی در نهالستان جنگلی قرق آماده و با استفاده ار طرح آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3تکرار تحت سطوح مختلف سایبان مصنوعی (شامل سایبان %66 ، %33 و شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. بدین صورت که ابتدا 9 کرت مستطیلی به صورت تصادفی تهیه شد و در هر کدام 50 گلدان نهال داغداغان در 5 ردیف 10تایی قرار داده شد. سپس بر روی 6 کرت 300)گلدان) 2 نوع سایبان مصنوعی با میزان نوردهی %66 و %33 تعبیه گردید و 3 کرت با 150 گلدان به عنوان تیمارهای شاهد بدون سایبان ماندند. سایر شرایط پرورش نهالها از جمله ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک، اندازه گلدان، وجین و آبیاری نیز در تمامی کرتها یکسان بود. در طول فصل رویش اول در شش مرحله زمانی یکماهه زنده مانی نهالها اندازه گیری گردید. همچنین در طول فصل رویش عامل محیطی نور، تحت تیمارهای مختلف سایبان هر 15 روز یکبار مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش سایبان مصنوعی باعث افزایش زندهمانی شد. علاوه بر این نتایج نشان داد نور به عنوان اصلی ترین عامل محیطی در همه ماه های فصل رویش در سطح احتمال %99 اثر معنی داری بر زنده مانی نهال های داغداغان داشته است.

Keywords:

سایبان مصنوعی , زندهمانی , داغداغان ,