رفع حالت فرابار در موتور و اصلاح انطباق اجزای سیستم رانش شناور کاتاماران مسافربری 40 متری بعد از تغییر سیستم رانش

کاهش هزینه های نگهداری و تعمیرات و در دسترس بودن قطعات سیستم ها، یکی از مولفه های بسیار مهم برای مالکان شناورها خصوصا در شرایط تحریم اقتصادی می باشد. در این مقاله فرایند تغییر سیستم رانش گام متغیر یک شناور مسافربری کاتاماران 40 متری به سیستم گام ثابت، مورد بررسی قرار گرفته و وضعیت انطباق اجزای سیستم رانش شناور به خوبی تحلیل شده است. چهار دستگاه موتور دیزل با توان 788 کیلووات با دو موتور با توان 1680 کیلووات جایگزین شده و گیربکس و شافت و پروانه شناور نیز تعویض شده است. در مرحله اول تغییر با پیشنهاد شرکت های خارجی، پروانه با گام 60 و قطر 48 اینچ با گیربکس 2.5:1 روی شناور نصب گردید و دور موتور شناور تا 1680rpm رسید و بیشتر افزایش نیافت و حالت فرابار در موتور ایجاد گردید. در مرحله دوم تغییر با انجام شبیه سازی های بدنه شناور و پروانه به ترتیب برای محاسبه مقاومت توان بدنه و استخراج گراف های هیدرودینامیکی پروانه، پیشنهاد اصلاح پروانه و یا تغییر ضریب تبدیل گیربکس به مالک ارایه گردید که با توجه به موجود بودن گیربکس با ضریب تبدیل 2.96:1، این گیربکس با پذیرش 15 درصد حالت فرادور در موتور انتخاب گردید. با توجه به مانور خوب شناور در جدا شدن و پهلوگیری و دست یابی به سرعت کروز و نهایی به ترتیب 20 و 26.5 نات، ترکیب دوم سیستم رانش و انطباق آن راضی کننده می باشد.

Keywords:

انطباق سیستم رانش , پروانه گام متغیر , فرابار , فرادور , ضرایب هیدرودینامیکی پروانه