جستاری در تعهدات دولت ها در ایفای حق بر آموزش و ارتباط آن با آزادی بیان

معاهدات بین المللی در برخورد با نقض حق برآموزش شیوه های متفاوتی را ارایه نموده اند. حق برآموزش به مثابه شاکله نسلهای حقوق بشری است و آدمی برای بهره مندی ازکلیه حقوق و حفظ کرامت انسانی خود، باید در وهله نخست به حقوق خود واقف باشد و این آگاهی نیازمند آموزش است چرا که جامعه بدون وجود انسان هایی آگاه حتی با برخورداری از پیشرفته ترین امکانات نیز، مسیر توسعه را طی نخواهد نمود در این راستا باید توجه داشت که آموزش و حق بر آن مقدمه بیان اندیشه هاست. بدون آموزش و تربیت، اندیشه ای پدیدار نمی شود تا آزادی ابراز و بیان آن نیز تحقق یابد. بنابراین نخست به تبیین آزادی بیان و جایگاه حقوقی آن و سپس به بررسی ارتباط بین حق آموزش و آزادی بیان که جزیی لاینفک از تعهدات دولت ها می باشد، می پردازیم. اما در این بین نکته خایز اهمیت آن است که آگاهی از حقوق، به ضرر دولت های مستبد نیز تمام می شود، بدین سبب دولت ها با نقض این حق، شهروندان خود را در خفقان و جهل نگاه می دارند. دراین پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی چگونگی برخورد با این نقض فاحش از حقوق بشر توسط دولتها پرداخته و درنهایت ضمن ارایه برخی از معاهدات بین المللی و منطقه ای دراین خصوص، بیان می داردکه برای دارا بودن جامعه ای پیشرو، دولتها باید حق بر آموزش را مهم شمرده و آزادی بیان را مغتنم شمارند در غیر اینصورت حق شکایت بصورت فردی و یا بین الدولی در صورت نقض این حق از حقوق بشری مسلم خوهد بود.

Keywords:

حق بر آموزش , آزادی بیان , تعهد دولت ها , حقوق بشر