تاثیر یک دوره برنامه تمرینی شش هفته ای ناحیه ثبات مرکزی و پلایومتریک بر عملکرد(برخی شاخص های آمادگی جسمانی) پسران ورزشکار 11 تا 14 سال

مقدمه و هدف: تمرینات پلایومتریک و ثباتمرکزی از روش های تمرینی هستند که ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود از آن استفاده میکنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته برنامه تمرینی ناحیه ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک بر عملکرد( برخی شاخص های آمادگی جسمانی) ورزشکاران بود.روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی 36 پسر ورزشکار به صورت داوطلبانه شرکت کرده و به طور تصادفی به سه گروه (گروه یک: تمرین ناحیه کمری – لگنی؛ گروه دو: تمرین پلایومتریک و گروه سه: کنترل) تقسیم شدند. یک روز قبل شروع شش هفته برنامه تمرینی از آزمودنیها آزمونهای عملکردی (پرش طول، پرش عمودی، دو 9 متر، آزمون چابکی 4×9، انعطاف پذیری و پرتاب توپ مدیسین بال از حالت نشسته) گرفته شد. بعد از اتمام دوره تمرینی، از سه گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه تحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس یک سویه در سطح معناداری α≥0/05 استفاده شد.نتایج: گروه تمرین ثبات کمری – لگنی و پلایومتریک افزایش معناداری را در اجرای آزمو نهای عملکردی (پرش عمودی، پرش طول، دوی 9 متر و آزمون چابکی) نشان دادند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک به منظور افزایش عملکرد(برخی شاخص های آمادگی جسمانی) ورزشکاران توصیه می شود.

Keywords:

تمرین ثبات مرکزی , تمرین پلایومتریک , عملکرد