تبیین انسان شناسی توحیدی در رهبری اسلامی و اعتبار سنجی آن

در این مقاله مولفان در صدد تبیین انسان شناسی توحیدی در رهبری اسلامی و اعتبارسنجی آن از طریق پرسشنامه خبرگیبوده و بالطبع تحلیل علمی با بهره گیری از تحلیل محتوای ناظر به روش اجتهادی است. بررسی های علمی در این مطالعه نشانمی دهد که انسان در گزاره های اسلامی در تصویری مطلوب جانشین خدا، آشنا به حقایق هستی، مسجود ملایکه، آراسته بهروح خدا، ملهم به خیر و شر و تسخیرکننده زمین دانسته شده و تعظیم و تکریم گردیده است از سوی دیگر، در تصویرینامطلوب، ناسپاس، دوستدار مال دنیا، طغیانگر، ستمگر، بخیل، ضعیف، شتابگر، متکبر و مایوس شمرده شده است. در یکجمع بندی میان گزاره های دسته اول و دوم، ویژگی های منفی انسان توجیه شده و برای وی ویژگ یهای مثبت ثابت دانستهشده است؛ بنابراین، انسان ذاتا، موجودی بلند مرتبه و دارای کرامت است و بالطبع، مدیران و رهبران سازمانی با توجه به اینتبیین از انسان شناسی، بایسته است که بستر سازمانی را در جهت تکریم انسان و رشد و کمال وی مهیا سازند.

Keywords:

انسان شناسی توحیدی , رهبری , رهبری اسلامی , اعتبارسنجی