تحلیل وجوه و معانی واژه نفس در قرآن کریم و روایات
Publish place: National Conference on New and Creative Thoughts in Management, Accounting, Legal and Social Studies
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 363
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACLAW01_372
تاریخ نمایه سازی: 21 بهمن 1397
Abstract:
نفس از اصطلاحات رایج در حوزه هاى فلسفه، عرفان، اخلاق و روان شناسى است. در قرآن کریم بارها این کلمه و مشتقات آن به کار رفته است. پرسش اساسى آن است که آیا این واژه در قرآن به همان معانى مصطلح در علوم پیش گفته به کار رفته است و یا معناى خاص دیگرى مراد است. در بعضی از آیات قرآن، نفس بر طبیعت انسان اطلاق شده که دارای فعل و انفعالاتی است، از جمله آن که دارای خواهش هایی است، کارهای زشت را برای انسان زیبا جلوه می دهد، امر به بدی می کند و.... هدف این پژوهش کاربرد نفس در قرآن کریم و روایات است. این واژه در عین حال که داراى یک معناى اصلى است، در وجوه مختلفى به کار رفته است. این وجوه در قرآن به هفت وجه مى رسد که عبارت اند از: ذات حق تعالى ، انسان با تشخص فردى ، انسان با تشخص جمعى ، طبیعت اولیه انسان ، عقل ، قلب و وجود برزخى انسان
Keywords:
Authors
محمد فرج نیا
گروه علوم قران و حدیث،واد زنجان،دانشگاه آزاد اسلامی،زنجان،ایران