تحلیل شاخصه های سبک شناختی شعر گفتار سید علی صالحی

با بررسی خط سیر زبان در شعر معاصر از دور ه مشروطه تا کنون، شاهد حرکت زبان شعر از جانب زبان فاخر و ادبی به جانب زبان گفتار رایج در زندگی روزمره هستیمبعد. از ظهور نیما و اجتماعی یا مردمی شدن شعر، میل به کاربرد عناصر زبان گفتار و بهره مندی از قابلیتهای بالقوه این زبان در شعر معاصر، لزوم بررسی این گونه زبانی در شعر دوره اکنون را بیش از پیش نمایان میکند.از طرف دیگر، همین گونه نگرش را میتوان در نظریات ساختارگرایان نیز دید. مطالعات در قلمرو انسان شناسی نشان میدهد که نظامهای رابطه ای میان افراد و طبقات برای فهم پدیده های اجتماعی اهمیت زیادی دارد. به همین جهت، اندیشه های سیدعلی صالحی – به عنوان بانی شعر گفتار - در محور زبان، با نگرش ساختگرایان در یک راستا قرار میگیرد. چراکه نظریه های ساختارگرایی نقطه شروع مهمی را برای گسترش درک صحیح از گفتمان در علوم اجتماعی فراهم میکند و نشان میدهد که این نظریه هاشباهت آشکاری را بین زبان و روابط اجتماعی مفروض میدارد. این پژوهش با رویکرد ساختگرایی به شعر گفتار – به عنوان یکی از جریانهای اثرگذار شعر منثور فارسی – به شیوه توصیفی- تحلیلی به برر سی سبک شناختی شاخصه های این نوع شعر پرداخته و ن شان داده ا ست که شعر گفتار با چه مولفه هایی توانسته است زبان عامیانه و صمیمی مردم را به کار گیرد و سیدعلی صالحی، چه عناصری را برای این کارکرد بانز شعرش، به خدمت گرفته است.

Keywords:

سیدعلی صالحی , بررسی سبک شناختی , نگرش ساخت گرایی , شعر گفتار. شعر منثور.