بررسی و سنجش ویژگی‌های گردشگری کلانشهرهای استانبول و اصفهان

گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت دنیا مطرح شده است . توسعه صنعت گردشگری در کشورهای اسلامی با افزایش تعاملات گردشگری می تواند توسعه ای مطلوب و پایدار بین کشورهای اسلامی ایجاد نماید . شناخت وضعیت بسترهای گردشگری در شهرها و مناطق گردشگری کشورهای اسلامی جزء نخستین گامهای پیمایش روند افزایشی مسیر تعاملات گردشگری است، بر این اساس، تبادل تجربیات بین کشورهای اسلامی، بر پایداری این صنعت، هم در ابعاد اقتصادی و هم در سایر ابعاد اجتماعی – فرهنگی و فنآوری می افزاید. از این رو، هدف مقاله حاضر بررسی و سنجش ویژگیهای گردشگری کلانشهرهای استانبول و اصفهان است . روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر منابع اسنادی، کتابخانه ای، الکترونیکی و بررسی های میدانی می باشد. ویژگیهای مشترک، متمایز و منحصر به فرد هر یک از کلانشهرهای استانبول و اصفهان در مقاله طبقه بندی شده است، سپس این ویژگ یها متناسب با شاخصها و معیارهای صنعت گردشگری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. برای تبیین بیشتر وضعیت ها، جداول، نمودارها، عکس ها و نقشه های مرتبط بطور خلاصه در مقاله آمده است. نتایج تحقیق نشان می دهد؛ همگام با دوره صفویه در ایران، تعاملات مثبت و سازنده ای نسبت به سایر دورهها بین ایران و ترکیه وجود داشته است، که سنجش و نمود بارز آنش هدرر فدعول ک ی ا لاسن تانبول و اصفهان قابل مشاهده است و در زمان حاضر نیز آثار دورهی مذکور در هر دو شهر بطور منحصر به فرد باعث جذب گردشگران بینالمللی شده است.

Keywords:

گردشگری , کلانشهرهای اسلامی , دورهی صفویه , استانبول , اصفهان