در پژوهش پیش رو ،
ذهن وزبان بیدل دهلوی به عنوان برجسته ترین شاعر
سبک هندی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . نویسنده گان مقاله ابتدا توضیحی کوتاه در باب
ذهن و زبان بیدل ارایه کرده اند و سپس دو فرضیه را مورد دقت قرار داده اند : الف. زبان بیدل دهلوی تا چه میزان با معیارهای
سبک هندی مطابقت دارد . ب . مولفه های فکری و فرهنگی بیدل در بیان شاعرانه شامل چه موضوعاتی می باشد . پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی توصیفی به عنوان هدف اصلی پژوهش هردو فرضیه را ثابت نمود. اول اینکه مبانی فکری و فرهنگی شاعرنظیر؛اظهار شکستگی ، نامرادی واسی ، تاثیر قضا و قدر، ستایش خموشی، تفکر قبل از عمل، ترک آرزو، نکوهش نمامی و... در شعر بیدل به زیبایی به کار گرفته شده است و دو دیگر آن که تمامی ویژگی های زبان
سبک هندی مانند: ادات خاص تشبیه، ترکیبات غریب ترکیبات نوین ، و ترکیبات پارادوکسی و... دقیقا در شعر با بیانی شیوا منعکس گردیده است