افزایش تجمیع اطلاعات در شبکه های حسگر بی سیم با محدودیت ضرب الاجل و بر اساس شاخص های چندگانه

تجمیع داده از مهم ترین کارکردهای شبکه های حسگر بی سیم هست که سبب گسترش دامنه فعالیت این شبکه ها در زمینه هایمختلف گشته است. تکنیک ها ی تجمیع داده در این شبکه ها باهدف جمع آوری داده ها از حسگرها با کمینه کردن میزان انرژی مصرفی معرفی شدند. تجمیع داده ممکن است مصالحه هایی را بین معیارهای کارایی مختلف مثل انرژی، تاخیر، صحت و قابلیت تحمل خطا در این شبکه ها ایجاد کند. در این مقاله تاثیر تجمیع داده در افزایش اطلاعات جمع آوری شده از حسگرها بررسی شده است. یک الگوریتم با یک مدل ریاضی اقدام به تخصیص زمان انتظار بین حسگرها کرده و با کاهش تعداد ارسال ها، انرژی مصرفی توسط رادیوها را کاهش می دهد. درنتیجه انرژی مصرفی کل شبکه کاهش یافته و طول عمر آن که مهم ترین چالش این شبکه ها می باشد را افزایش می دهد. این روش از به هم ریختن توپولوژی شبکه درختی از حسگرها که با تمام شدن انرژی گره های میانی با تعداد زیاد فرزندان اتفاق می افتد جلوگیری کرده یا حداقل به تاخیر می اندازد. قبل از شروع الگوریتم کلیه حسگرها بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده توسط نرم افزار GAMZ با کارایی متقاطع رتبه بندی شده و خروجی حاصل از آن به عنوان معیار اختصاص زمان انتظار از سمت سینک به گره ها قرار می گیرد.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سی م , تجمیع داده , طول عمر , تاخیر , رتبه بندی , گره پدر , گره برگ , گراف