تنظیم بهینه هماهنگی رله های جریان زیاد با در نظر گرفتن عدم قطعیت خطوط

معمولا مبنای تنظیم رله های جریان زیاد، پیدا کردن مقدار تنظیم جریانی و تنظیم زمانی بر اساس توپولوژی ثابتشبکه می باشد. همانطور که مشخص است، ساختار شبکه ممکن است در اثر برخی عوامل مانند خروج خطوط و یاواحدهای نیروگاهی تغییر کند؛ به همین دلیل سطح اتصال کوتاه شبکه و جریان عبوری از رله ها نیز تغییر نموده وتنظیم های قبلی دیگر برای رله ها درست نخواهد بود و ممکن است باعث اشتباه در عملکرد رله و تریپ ناخواسته گردد. دراین مقاله تنظیم بهینه هماهنگی با در نظر گرفتن عدم قطعیت خطوط انجام شده است. ابتدا مقدار تنظیم جریانی براساس روابط پخش بار و برنامه نویسی خطی بدست می آید. سپس برای بدست آوردن مقدار تنظیم زمانی، از الگوریتمژنتیک استفاده می شود. رویکرد ارایه شده، بر روی سیستم توزیع 14 باسه IEEE به همراه واحدهای تولید پراکنده (DG) پیادهسازی و آزمایش شده است.

Keywords:

تنظیم جریانی , تنظیم زمانی , عدم قطعیت , الگوریتم ژنتیک , واحد تولید پراکنده