بررسی اثر ZnO و سورفکتانت روی شیشه بایواکتیو SiO2-CaO-P2O5-ZnO به روش سل-ژل

شیشه های زیست فعال از سال 1970 به عنوان جایگزین مناسب برای استخوان ها و بافت های آسیبدیده توسط هنچ مطرح گردید. شیشه ای زیست فعال با ایجاد لایه هیدروکسی کربنات آپاتیت که شبیه ترین ماده معدنی به استخوان است، به تسریع فرآیند درمان کمک می کند. فرآیند سنتی ساخت این نوع شیشه ها روش ذوبی بوده است که روش سل- ژل به دلیل مزایای قابلتوجه آن نظیر دمای به مراتب پایین فرآیند، عدم تبخیر P2O5 و عدم تغییرات شدید pH، جایگزین روش ذوبی گردیده است. به منظور دستیابی به خواص ویژه روی در شیشه و تولید شیشه زیستی مناسب، در این پژوهش سنتز شیشه زیست فعال SiO2-CaO-P2O5-ZnO به روش سل- ژل انجام شد. با انجام آزمون های آنالیز پراش پرتو ایکس XRD ، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز FTIR و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM از تشکیل لایه هیدروکسی کربنات آپاتیت روی سطح شیشه اطمینان حاصل شد و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نرخ تشکیل هیدروکسی آپاتیت بلوری روی شیشه زیست فعال SiO2-CaO-P2O5-ZnO حاوی 2 درصد ZnO در مقایسه با دیگر نمونه ها بالاتر بود. سپس با اضافه شدن سورفکتانت اثر حضور آن حین سنتز مورد بررسی قرار گرفت

Keywords:

شیشه زیست فعال , سل - ژل , هیدروکسی آپاتیت , روی , سورفکتانت