گاهی شخصی
مسیولیت مدنی ناشی از فعل زیان بار شخص عاقل ورشیدی را بر عهده دارد که نامبرده در شرایطعادی نیز قرار دارد. در این صورت توجیه مسیولیت بر اساس قواعد عام ممکن نمی باشد، ولی قانونگذار بنا به مصالحیاز جمله سهولت در جبران
خسارت زیان دیده و انتقاع
کارفرما از کار او و در نتیجه تحمل هزینه ها ناشی از ارتیاطشغلی مذکور، نامرده را مسیول جبران
خسارت می دانند. بر اساس ماده 2 قانون کار؛
کارگر کسی است که به هرعنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست
کارفرما کار می کند و براساس ماده ماده 3 همین قانون؛
کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که
کارگر به درخواست و به حساب او درمقابل دریافت حق السعی کار می کند. در مورد
مسیولیت مدنی کارفرما بعضی از اصول مهم می باشند که برای تحققمسیولیت لازم می باشد. اولین نکته مرتکب باید
کارگر باشد یعنی به خواست
کارفرما و بر طبق تعلیماتی که او میدهد کار کند و از
کارفرما تبعیت اداری داشته باشد. دومین نکته
کارگر در حین اجرای وظایفی که به خاطر آناستخدام شده است باعث، ضرر دیگری شده باشد. و سومین نکته اینکه بتوان مسیولیت
کارگر را بر اساس قواعدمسیولیت مدنی در مقابل زیان دیده اثبات نمود. در این مقاله به صورت کلی به بررسی
مسیولیت مدنی کارفرماخواهیم پرداخت.