اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان mir-155 و بیان ژن SOCS1 در تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان

تمرینات ورزشی نقش مهمی در پیشگیری و کمک به درمان سرطان پستان ایفا میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات کمک درمانی تمرینات ورزشی بر بیان ریز 155-RNA و ژن سرکوبگر پیامرسان سایتوکاینی-(SOCS1) 1 در تومور موش مبتلا به سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن بود.روشبررسی: 16 موش بالبسی ماده در 2 گروه، تومور- ورزش (ET) و تومور- استراحت (RT) به طور تصادفی قرار گرفتند. پس از آشناسازی، یک میلیون سرطانی وابسته به استروژن MC4-L2 به هر موش تزریق شد. سپس، گروه ET به مدت 6 هفته 5 روز در هفته تمرینات استقامتی را انجام دادند. حجم تومور به صورت هفتگی با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. در پایان موشها قربانی شدند، بافت تومور استخراج و فریز شد و در دمای -70 درجه سلسیوس نگهداری شد. استخراج RNA و ساخت cDNA به ترتیب با استفاده از پروتکل ترایزول و مطابق دستورالعمل کیت ساخت cDNA انجام شد. در نهایت روش Real time – PCR انجام و نتایج جمع آوری شد.یافته ها: اختلاف معناداری در بیان mir155 و بیان ژن SOCS1 در گروههای ET و RT مشاهده شد .(P<0/05) این نتایج با میزان رشد تومور همخوانی داشت.نتیجه گیری: تمرینات ورزشی به ترتیب موجب کاهش و افزایش بیان mir155 و بیان ژن SOCS1 بافت تومور میشود. با توجه به افت بیان mir155 و افزایش بیان ژن SOCS1 در گروه ET، میتوان ادعا کرد تمرین استقامتی از طریق افزایش بیان ژنهای ضدتوموری و کاهش بیان آنکوژنها نقش کمک درمانی در سرطان پستان دارد.

اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان mir-155 و بیان ژن SOCS1 در تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان Keywords:

سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن , تمرینات استقامتی , mir155 و .SOCS1