تاثیر یک وهله ورزش تناوبی هوازی بر زیرگروه های مونوسیتها در بیماران مبتلا به سرطان پستان

امروزه ورزش برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت عمومی بیماران مبتلا به سرطان پستان قویا توصیه میشود. مونوسیتها نقش بسیار مهمی در ایمنی این بیماران ایفا میکنند و درک بهتر پاسخ این سلولها به ورزش میتواند در تجویز هرچه بهتر ورزش در این بیماران کمک کند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات زیرگروه های مختلف مونوسیتها در پی یک وهله ورزش تناوبی هوازی در بیماران مبتلا به سرطان پستان است.روش بررسی: ده بیمار مبتلا به سرطان پستان که درمانهای اولیه آنها حداکثر در طی سال گذشته به اتمام رسیده بود وارد مطالعه شدند. در ابتدا از بیماران یک آزمون قلبی- تنفسی برای برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی آنها گرفته شد سپس براساس آن یک ورزش تناوبی با %60 حداکثر بارکاری به دست آمده انجام شد. مونوسیت ها قبل، بلافاصله و یک ساعت بعد از آن با فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی اثر زمان بر تغییرات مونوسیت ها و زیر دسته های آن از آزمون فریدمن استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 59±7,1 بود. در پاسخ به ورزش تغییرات معناداری در درصد مونوسیت های (p=0.016)CD14+ و (p=0.016) CD14+CD16- مشاهده شد. به این صورت که در ابتدا افزایش (CD14 +: 9%, p= 0.314; CD14+ CD16-: 5%, p= 0.594) و سپس رو به کاهش (CD14 +: -26%, p= 0.015; CD14+CD16-: -28%, p= 0.021)گذاشتند. مونوسیتهای CD14+CD16+ هم تغییراتی داشتند هر چند این تغییرات از نظر آماری معنادار نبود .(p= 0.097) نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان گفت که یک جلسه ورزش تناوبی با افزایش درصد مونوسیتهای CD14+ و CD14+CD16- بلافاصله پس از ورزش و کاهش آن در یک ساعت بعد همراه است. اما به نظر میرسد مونوسیتهای CD14+CD16+ پاسخ معناداری به یک جلسه ورزش نمیدهند. مطالعات بیشتری لازم است تا عملکرد این تغییرات در پاسخ به ورزش و تاثیر تمرین ورزشی در این بیماران بررسی شود.

Keywords:

ورزش , سرطان پستان , مونوسیت , سیستم ایمنی