کارکردها و چالش های گسترش حکمت عملی با تکیه بر آموزه های فارابی و آیت الله جوادی آملی

حکمت عملی به عنوان علمی برهانی یکی از اقسام حکمت به معنای عام است که در تاریخفلسفه اسلامی توجه چندانی بدان نشده است. با توجه کافی به کارکردها و اهمیت بعدعملی فلسفه اسلامی و نیز پرداختن به حضور آن در زندگی روزمره می توان به علومانسانی برآمده از حکمت اسلامی رهنمون شد. نیز با توجه به نقش این علم در فهمآموز ه های عملی دین و تاثیر آن در رساندن انسان به سعادت، انتظار می رود خیزشیگسترده برای احیا و توسعه این علم صورت گیرد. البته همواره موانع و چالش هایی درمسیر گسترش این علم وجود داشته است؛ همچون یکسانی آمو زه های این علم با احکامشریعت و کلام اسلامی، برآمدن آن از فلسفه یونان، برخی موانع سیاسی و اجتماعی وزمینه سازی برای مباحث شک برانگیز در آموز ه های عملی. با بررسی این موانع، ملاحظهمی شود که این موانع هرگز نمی تواند توجیه مناسبی برای درحاشی هماندن حکمت عملی درمجامع علمی و فلسفی مسلمانان باشد. در این مقاله، اهمیت حکمت عملی و برخی مسایلآن از دیدگاه حکیمان مسلمان به ویژه فارابی و آیت الله جوادی آملی بررسی می شود.

Keywords:

حکمت عملی , حکمت نظری , احکام دینی , فارابی , آیت الله جوادی آملی