تاثیر عوامل محیطی و فضای باز بر شکل گیری فضاهای آموزشی

طبیعت یک اصل مهم و حیاتی در خلاقیت معماری میباشد که همیشه و همه جا حاضر و ابزاری بسیار قدرتمند برای الهام بخشی بوده است. در طول ادوار مختلف تاریخ معماری و شهرسازی ایران، ساماندهی و شکل گیری فضاهای باز همیشه مورد توجه معماران و شهرسازان بوده است . مطابق ارزیابی به عمل آمده از محیط های آموزشی، با توجه به آنکه بخش عمدهای از کاربری های این محیط را فضاهای بسته تشکیل میدهند، تمام توجهات جهت طراحی معطوف به طراحی فضاهای داخلی میباشد و طراحان از توجه به تاثیرات فضای باز در این محیط ها غافل مانده اند. جهت برطرف شدن این خلا میتوان از دانش معماری و تاثیرات روانشناختی و فضای باز در فضای آموزشی در امر بهبود کیفیت محیطی فضاهای آموزشی بهره مند شد هدف از این پژوهش بررسی تاثیرات روانشناختی محیطی، در فضای آموزشی جهت ارتقا کیفیت آموزشی و مطلوبیت فضایی در این محیط ها میباشد. در این تحقیق ابتدا به روش توصیفی ویژگی ها و نیازهای فضای آموزشی از کتابها و مقالات مرجع مورد مطالعه قرار گرفت. پس از شناخت نیازهای اساسی آموزش و بررسی و مشاهده حضوری مراکزآموزشی وهمچنین مصاحبه حضوری از افراد متخصص، فضاهای مورد نیاز، پیشنهاد و معلوم شده است.

Keywords:

محیط های آموزشی , فضای باز , روانشناسی محیط , مطلوبیت فضا