بررسی عملکرد لرزه ای بر شیگرهای پسانصبی در پل ها

بسیاری از پلهای قدیمی از سیستم عرشه دال بتنی و تیرهای فولادی غیر مرکب ساخته شده اند یک روش اقتصادی برای مقاوم کردن عرشه این پل ها متصل کردن بتن دال و تیر های فولادی با استفاده از برش گیر های پسا نصبی برای ایجاد عملکرد مرکب است عملکرد مرکب به دال بتنی و تیر فولادی اجازه میدهد باهم خم شوند که این رفتار مقاومت و سختی مقطع را به میزان قابل توجهی در مقایسه با حالت غیر مرکب افزایش میدهد برش گیرهای پسا نصبی انواع مختلفی دارند که تحت بارهای استاتیکی و خستگی آزمایش شده و از نظر هزینه و قابلیت ساخت مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند از این میان میله ی رزو شده با ماده ی چسبنده با توجه به خواص مقاومت و خستگی بهتر در مقایسه با گل میخ امکان مقاوم سازی عرشه پل با تعداد کمتری برشگیر و طراحی با رویکرد مرکب نسبی را فراهم میکند هم چنین باتوجه به اینکه میله ی رزو شده با ماده ی چسبنده بدون نیاز به توقف ترافیک از سطح پایینی عرشه پل به طور کامل نصب میشود بهترین انتخاب برای مقاوم سازی عرشه ی پل ها میباشد در تحقیقات انجام شده تا کنون برش گیرهای پسا نصبی از نظر مقاومت نهایی و مقاومت خستگی بررسی شده اند این مقاله به بررسی عملکرد لرزه ای این برشگیر ها با مدل سازی آن ها در نرم افزار آباکوس با در نظر گیری جزییات آزمایشگاهی مدل ساخته شده در تحقیقات قبلی پرداخته و نشان میدهد برش گیرهای پسا نصبی از نظر مقاومت شکل پذیری و استهلاک انرژی تحت باره لرزه ای نیز به طور قابل توجهی رفتار بهتری در مقایسه با گل میخ ها دارند