نقش هوش فرهنگی و سبک های شوخ طبعی در بهزیستی روانی نوجوانان دختر پایه سوم متوسطه اول شهرستان قایم شهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش فرهنگی و سبک های شوخ طبعی در بهزیستی روانی نوجوانان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه آماری پژوهش دانش آموزان چهار دبیرستان دختر پایه سوم متوسطه اول شهرستان قایم شهر در سال تحصیلی96-1395 بود که 312 نفر بطور تصادفی از بین آنها انتخاب شدند و به پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف، هوش فرهنگی آنگ و سبک های شوخ طبعی مارتین پاسخ دادند. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که مولفه های هوش فرهنگی با همه مولفه های بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنادار دارد. سبک خودافزاینده با مولفه های پذیرش خود، ارتباط مثبت، استقلال، تسلط بر محیط و رشد شخصی رابطه مثبت و معنادار دارد. سبک پیوند دهنده با همه مولفه های بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنادار دارد. سبک خودشکنانه با مولفه های پذیرش خود، ارتباط مثبت و رشدشخصی رابطه مثبت و معنادار دارد. سبک پرخاشگرانه با مولفه ارتباط مثبت، استقلال، تسلط برمحیط و هدفمندی رابطه مثبت و معنادار دارد. یافته های مربوط به تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان دادکه شوخ طبعی خودشکنانه، هوش فرهنگی رفتاری و شوخ طبعی خودافزاینده می توانند بهزیستی روانی را در نوجوانان پیش بینی کنند و می توان نتیجه گرفت که با 99 درصد اطمینان شوخ طبعی خودشکنانه، هوش فرهنگی رفتاری و شوخ طبعی خودافزاینده می توانند بهزیستی روانی را در نوجوانان پیش بینی کنند. نتایج پژوهش حاضر، می تواند در آگاه سازی و به کارگیری مداخله های ضروری جهت افزایش بهزیستی روانی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

هوش فرهنگی , سبک های شوخ طبعی , بهزیستی روانی و نوجوانان دختر