ارایه مدل ساختاری فرسودگی تحصیلی بر اساس جو حاکم بر مدرسه، خودکارآمدی تحصیلی و حمایت اجتماعی دانش آموزان متوسطه استان لرستان در سال تحصیلی 95-94

هدف این پژوهش ارایه مدل ساختاری فرسودگی تحصیلی بر اساس جو حاکم بر مدرسه، خودکارآمدی تحصیلی و حمایت اجتماعی دانش آموزان متوسطه استان لرستان می باشد، پژوهش از نوع توصیفی به روش همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوره اول و دوم استان لرستان در سال تحصیلی 95-94 (128163 نفر) می باشند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر انتخاب شد، جهت سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی برسوه Borso (1978)، حمایت اجتماعی فیلیپس (1986)، خودکارآمدی تحصیلی جیک و مورگان (1999) و جو حاکم بر مدارس هالپین و کرافت استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t ومدل معادله ساختاری SEM استفاده گردید. جهت تعیین برازش مدل بر اساس متغیرهای فرضی در پژوهش با استفاده از نرم افزار lisrel، ابتدا رابطه متغیرها با مولفه های خود موردبررسی قرار گرفتند و سپس رابطه متغیرها و مولفه های آن ها با فرسودگی تحصیلی و مولفه های آن موردبررسی قرار گرفتند، هماهنگ با فرضیه های موردمطالعه، نتایج نشان داد مدل پیش بینی شده برای فرسودگی تحصیلی دارای برازش خوبی می باشد (برازش 93 تا 97)، همچنین نتایج نشان داد که بین جو حاکم بر مدرسه و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد، بین خودکارآمدی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معناداری وجود دارد، بین حمایت اجتماعی و فرسودگی رابطه منفی معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که فرسودگی تحصیلی در پسران بیشتر از دختران است. تفاوت معناداری بین فرسودگی در دوره های تحصیلی متوسطه اول و دوم وجود ندارد.

Keywords:

فرسودگی تحصیلی , جو حاکم بر مدرسه , خودکارآمدی , حمایت اجتماعی